Op één na laatste blog

Op één na laatste blog….

Daar waren ze dan, een dag vertraging door de sneeuw. Heb je ooit wel eens zenuwen of goede spanning gehad om je ouders weer te zien? Ik wel. Ik zag ze meteen al lopen in de verte. Ik zag alleen pap al heen en weer lopen, zoekend met zijn ogen naar mij (typisch mijn vader). Mijn moeder zag ik niet, die was natuurlijk naar de wc (typisch mijn moeder)

Eindelijk had ik een Hello Goodbye tv momentje, zij liepen op mij af, ik liep naar hun, koffers werden losgelaten, armen gestrekt, knuffelen knuffelen en knuffelen. Vanaf moment één was het alsof ik ze gisteren nog gezien had.

We sliepen een nachtje bij het complex van UTS zodat ze ook even de hond konden ontmoeten en konden zien waar ik 5 maanden verbleef en we liepen een dagje door Port Elizabeth. Vervolgens gingen we naar Jeffreys Bay waar pap en mam even tot rust konden komen, de volgende dag konden we dan Tobi en Verna ophalen. Natuurlijk ook met een dag vertraging vanwege de sneeuw.

Dan komt er nu een samenvatting, want het is zo veel om te vertellen. En dan hou ik nog wat verhalen over voor in Nederland.

- Ik heb uren lang gepraat, ik had zo veel verhalen.
- Tobi, Verna en ik hebben gesurfd in Jeffreys Bay
- We hebben gewandeld naar een waterval in Tsisikamma
- Gefietst door de wijngaarden in Stellenbosch (met wijnproeverijen)
- Zonsondergang gezien in Cape Town vanaf Signal Hill
- Pinguins gezien bij Boulders Beach
- Tobi, Verna en ik hebben Table Mountain beklommen
- Ochtend, middag en avondsafari gedaan en geslapen in een tentenkamp met de Neushoorns en Leeuwen achter het prikkeldraad.
- Walvissen gespot
- Met kerst waren wij in een prachtig ander land in het midden van Zuid Afrika: Lesotho
- In Lesotho paard gereden door de bergen

We hebben heerlijk gegeten, prachtige natuur gezien en samen veel plezier gehad. Ik ben heel blij dat mijn familie speciaal voor mij en dit land kwam.

Op de laatste avond kwam Hannah vanuit Jeffreys Bay naar Port Elizabeth en ging met mijn familie en mij mee uiteten. Hannah bleef slapen, de volgende dag zwaaide wij mijn ouders, broer en zijn vriendin uit op het vliegveld en reden wij vervolgens weer door naar Cape Town. We haalden een vriend van Hannah op en gingen weer op tour naar Cape Town voor oud & nieuw. We sliepen één nachtje in Heidelberg en arriveerden de volgende dag in Cape Town.

Daar bij mijn hostel kwam Laura aangerend. Mijn vriendinnetje vanuit Nederland kwam even overvliegen. Het was geweldig en leuk zoals altijd. De dagen in Cape Town deden we leuke dingen, we gingen naar Boulders Beach, dwarrelden door Cape Town, gingen naar een parkje met vrienden, beklommen Tafelberg (ik deed het voor de tweede keer in 2 weken) en met nieuwjaarsavond was ik een gelukkig mens. Mijn vrienden van United Through Sport met wie ik de roadtrip had gedaan, mijn middelbare school vriendinnetje en mijn basisschoolvriendinnetje uit Jeffreys Bay waren allemaal om 00:00 bij elkaar. Het vuurwerk knalde bij het Waterfront en daar stonden we dan gewoon ff oud & nieuw te vieren in Cape Town met een stel mooie mensen om mij heen. En dat beseften we allemaal maar al te goed op dat moment... We hadden stiekem Champagne en cups meegenomen, het was illegaal, maar het hoorde bij een perfecte oud & nieuw.

2017 was een jaar met verdriet en een jaar vol geluk. Mijn familie en al mijn vrienden hebben bijgedragen aan een weer onvergetelijk jaar. 2018 is alweer 17 dagen bezig, nog altijd in Zuid Afrika. De eerste avond feesten in PE voelde als thuis komen. Een barman die zegt: ‘’Dag meiden, daar zijn jullie weer, hoe was jullie vakantie?’’, allemaal vrienden die ons kwamen knuffelen en een dagje zeilen met vrienden is alweer achter de rug. Ook deze mensen in Port Elizabeth hebben bijgedragen aan een nog mooier 2017 en hebben 2018 goed laten beginnen.

Na een lange vakantie met mooie momenten en een hereniging na 4 weken met Selke was het tijd voor Sel en mij om even aan de bak te gaan. Elke dag van 09:00 tot 18:00 uur zaten wij achter onze laptop. We moesten een conceptversie inleveren van ons artikel. We hebben de deadline gehaald, we hebben daarna teveel gefeest en momenteel zijn we weer bezig met feedback verwerken. Onze leraar is positief over ons artikel en wij werken er nog even hard aan door. Vrijdag is de deadline, daarna gaan wij nog een weekend naar Jeffreys Bay met de nieuwe groep en daarna…. is het aftellen.

Ik kijk er naar uit om naar huis te gaan en ik zie er tegenop om afscheid te nemen. Ik ga huilen van verdriet en ik ga huilen van geluk, ik heb nieuwe vrienden gemaakt en ik heb andere vrienden gemist, ik kan beter Engels praten en ik praat slechter Nederlands, maar ik heb alles gedaan wat ik wilde doen en dus is het tijd om naar huis te gaan…. nog 10 nachtjes lieve mensen en ik ga alle verhalen met alle liefde aan jullie vertellen tot jullie er gek van worden.

Tot snel!

xxx Ramona