Allemaal leuke dingen....
Door: Ramona
Blijf op de hoogte en volg Ramona
11 September 2017 | Zuid-Afrika, Port Elizabeth
Hallo allemaal!
Suprise, daar ben ik weer! Ik heb weer zoveel te vertellen dat het toch echt weer tijd is voor een blog. Een heleee lange blog, succes en veel leesplezier!
Het weekend naar Jeffreys Bay was prachtig, we gingen eerst sandboarden, ik dacht dat het wel makkelijk zou zijn omdat ik kon snowboarden, maar het was toch echt veel moeilijker. Daarna gingen we naar ons Island Vibes hostel, we keken uit over het strand, er waren veel backpackers en een relaxte sfeer, het was een paradijsje. ’s Middags ging ik met Hannah (basisschoolvriendinnetje) en haar studiegenootje meeten op het strand. Het was gek om haar ineens op het zand te zien zitten, maar ook super leuk om elkaar daar te zien. Toen hebben we met een paar vrienden van mij ergens wat gedronken. Ik zal Han nog wel vaker zien in deze vijf maanden
Die avond moesten wij in het hostel blijven vanwege veiligheid, maar dat was geen straf. We hielden een groot beerpongtoernooi op de speciale bierpongtafel en er was een hele leuke sfeer. Oja, ik heb natuurlijk niet gewonnen, maar ging wel beter spelen na een paar biertjes, aldus Selke. Ik heb ’s avonds nog een dronken Engelse uit mijn groep geholpen met zijn dronkenheid overleven. De volgende ochtend ging ik met wat vrienden uit de groep een surfles nemen van 2 uur. In onze wetsuits, want het water is nog wat fris. Die ochtend waren er trouwens walvissen gespot in de zee vanuit ons hostel, maar dat waren we algauw vergeten omdat wij continue in het water vielen. Maar…. Op het einde stond ik op het surfboard hoor! Surfen was heel leuk, willen we nu vaker gaan doen hier in PE!
We hebben met de baas van UTS over ons onderzoek gesproken en dat begint nu eindelijk vorm te krijgen. Het contact met onze leraren moet nog op gang komen, maar ook daar wordt aan gewerkt.(Hierover later meer)
De lessen geven was weer leuk, wij waren blij als de kids onze namen nog kenden, zij waren blij als we hun herkenden. De namen onthouden zal mij nooit in deze vijf maanden gaan lukken. Ik kan niet eens een voorbeeld noemen van al die moeilijke namen. Eén cricketgroep was alleen niet zo best, ze stonden te chillen met hun handen in hun zakken in plaats van fanatiek te spelen. Met als gevolg dat ik een motiverende speech in het Engels gaf (trots op mezelf) en hoop dat ze deze week beter hun best gaan doen. '
Dan nog een grappig verhaaltje. Het was een doodgewone ochtend, maar op de één of andere manier zat iedereen alleen maar te lachen tijdens het ontbijt. Nu komt het verhaal: er is een nieuwe Amerikaanse jongen, het was zijn eerste avond uit. Hij was zo dronken, dat hij in zijn bed plaste. Met als gevolg dat de jongen onder hem in het stapelbed ook zeiknat werd van zijn plas. Dat was tenslotte lekker doorgelekt. De rest van de ochtend werd hij uitgelachen, moest hij als straf in het ijskoude zwembad en worden er nog altijd woordgrapjes gemaakt zoals: piss off. (Die nacht deed hij weer iets in die richting, met als gevolg dat hij de hele week geen alcohol mag drinken).
Vrijdags gingen wij op stap, dat was weer gezellig, de taxidrivers beginnen ons al te leren kennen en soms zitten we dan ook bij dezelfde. Die ritjes zijn leuk omdat ze allemaal locals zijn en ons tips geven. Matthew, een Engels jongen uit onze groep heeft in de taxi gespuugd, dat was ook nog grappig (hij wilde graag in mijn blog, dus bij deze is hij genoemd). Ze mochten natuurlijk wel extra betalen.
Zaterdag was een rustig dagje, we gingen met een groepje naar het strand, eten op het strand, dronken een cocktail en gingen thuis op de banken liggen met onze dekens.
Zondag gingen wij naar de gospelkerk met één van onze localbegeleiders. We waren met zijn zevenen gegaan. We werden daar openlijk ontvangen en iedereen ging ons knuffelen. Daarna begon het. Iedereen ging elkaar welkom heten met een highfive en daarna werd er gedanst en gezongen. Dat was nog eens een verschil met een kerkdienst die wij gewend zijn. Vervolgens kwam er een lange speech van de priester, ging iedereen door elkaar zijn eigen gebed zeggen/schreeuwen/huilen, er was echt van alles te zien. Het was een hele ervaring. De priester sprak ons nog toe dat hij het mooi vindt dat mensen uit Europa geïnteresseerd zijn in de kerk daar. Ik begrijp wel waarom mensen steun vinden in de kerk en dat het saamhorigheid geeft als je samen ergens sterk in gelooft. We gaan vast nog wel eens vaker.
’s Avonds maakten we een kampvuur, zat iedereen lekker te kletsen en was het een rustig en geslaagd weekendje
Lieve vriendjes, dat was het weer voor vandaag, tot de volgende keer!
Xxxxx vanuit PE (Port-Elizabeth)
p.s Na de burpees (die gaan niet elke dag meer zo goed) ben ik nu gaan hardlopen met een groepje, echt heel leuk met die heuvels hier. Ik hou niet van hardlopen, maar het is wel gezellig en achteraf lekker spierpijn. Vanaf donderdag ga ik met Kaija (Duits) en alle jongens ’s avonds 2 uur zaalvoetballen. Ik mis een teamsport. Dus ik ben zelfs zo gek dat ik nu ga voetballen.
Suprise, daar ben ik weer! Ik heb weer zoveel te vertellen dat het toch echt weer tijd is voor een blog. Een heleee lange blog, succes en veel leesplezier!
Het weekend naar Jeffreys Bay was prachtig, we gingen eerst sandboarden, ik dacht dat het wel makkelijk zou zijn omdat ik kon snowboarden, maar het was toch echt veel moeilijker. Daarna gingen we naar ons Island Vibes hostel, we keken uit over het strand, er waren veel backpackers en een relaxte sfeer, het was een paradijsje. ’s Middags ging ik met Hannah (basisschoolvriendinnetje) en haar studiegenootje meeten op het strand. Het was gek om haar ineens op het zand te zien zitten, maar ook super leuk om elkaar daar te zien. Toen hebben we met een paar vrienden van mij ergens wat gedronken. Ik zal Han nog wel vaker zien in deze vijf maanden
Die avond moesten wij in het hostel blijven vanwege veiligheid, maar dat was geen straf. We hielden een groot beerpongtoernooi op de speciale bierpongtafel en er was een hele leuke sfeer. Oja, ik heb natuurlijk niet gewonnen, maar ging wel beter spelen na een paar biertjes, aldus Selke. Ik heb ’s avonds nog een dronken Engelse uit mijn groep geholpen met zijn dronkenheid overleven. De volgende ochtend ging ik met wat vrienden uit de groep een surfles nemen van 2 uur. In onze wetsuits, want het water is nog wat fris. Die ochtend waren er trouwens walvissen gespot in de zee vanuit ons hostel, maar dat waren we algauw vergeten omdat wij continue in het water vielen. Maar…. Op het einde stond ik op het surfboard hoor! Surfen was heel leuk, willen we nu vaker gaan doen hier in PE!
We hebben met de baas van UTS over ons onderzoek gesproken en dat begint nu eindelijk vorm te krijgen. Het contact met onze leraren moet nog op gang komen, maar ook daar wordt aan gewerkt.(Hierover later meer)
De lessen geven was weer leuk, wij waren blij als de kids onze namen nog kenden, zij waren blij als we hun herkenden. De namen onthouden zal mij nooit in deze vijf maanden gaan lukken. Ik kan niet eens een voorbeeld noemen van al die moeilijke namen. Eén cricketgroep was alleen niet zo best, ze stonden te chillen met hun handen in hun zakken in plaats van fanatiek te spelen. Met als gevolg dat ik een motiverende speech in het Engels gaf (trots op mezelf) en hoop dat ze deze week beter hun best gaan doen. '
Dan nog een grappig verhaaltje. Het was een doodgewone ochtend, maar op de één of andere manier zat iedereen alleen maar te lachen tijdens het ontbijt. Nu komt het verhaal: er is een nieuwe Amerikaanse jongen, het was zijn eerste avond uit. Hij was zo dronken, dat hij in zijn bed plaste. Met als gevolg dat de jongen onder hem in het stapelbed ook zeiknat werd van zijn plas. Dat was tenslotte lekker doorgelekt. De rest van de ochtend werd hij uitgelachen, moest hij als straf in het ijskoude zwembad en worden er nog altijd woordgrapjes gemaakt zoals: piss off. (Die nacht deed hij weer iets in die richting, met als gevolg dat hij de hele week geen alcohol mag drinken).
Vrijdags gingen wij op stap, dat was weer gezellig, de taxidrivers beginnen ons al te leren kennen en soms zitten we dan ook bij dezelfde. Die ritjes zijn leuk omdat ze allemaal locals zijn en ons tips geven. Matthew, een Engels jongen uit onze groep heeft in de taxi gespuugd, dat was ook nog grappig (hij wilde graag in mijn blog, dus bij deze is hij genoemd). Ze mochten natuurlijk wel extra betalen.
Zaterdag was een rustig dagje, we gingen met een groepje naar het strand, eten op het strand, dronken een cocktail en gingen thuis op de banken liggen met onze dekens.
Zondag gingen wij naar de gospelkerk met één van onze localbegeleiders. We waren met zijn zevenen gegaan. We werden daar openlijk ontvangen en iedereen ging ons knuffelen. Daarna begon het. Iedereen ging elkaar welkom heten met een highfive en daarna werd er gedanst en gezongen. Dat was nog eens een verschil met een kerkdienst die wij gewend zijn. Vervolgens kwam er een lange speech van de priester, ging iedereen door elkaar zijn eigen gebed zeggen/schreeuwen/huilen, er was echt van alles te zien. Het was een hele ervaring. De priester sprak ons nog toe dat hij het mooi vindt dat mensen uit Europa geïnteresseerd zijn in de kerk daar. Ik begrijp wel waarom mensen steun vinden in de kerk en dat het saamhorigheid geeft als je samen ergens sterk in gelooft. We gaan vast nog wel eens vaker.
’s Avonds maakten we een kampvuur, zat iedereen lekker te kletsen en was het een rustig en geslaagd weekendje
Lieve vriendjes, dat was het weer voor vandaag, tot de volgende keer!
Xxxxx vanuit PE (Port-Elizabeth)
p.s Na de burpees (die gaan niet elke dag meer zo goed) ben ik nu gaan hardlopen met een groepje, echt heel leuk met die heuvels hier. Ik hou niet van hardlopen, maar het is wel gezellig en achteraf lekker spierpijn. Vanaf donderdag ga ik met Kaija (Duits) en alle jongens ’s avonds 2 uur zaalvoetballen. Ik mis een teamsport. Dus ik ben zelfs zo gek dat ik nu ga voetballen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
